دندان پزشکی با بیهوشی
دندان پزشکی با بیهوشی
لازمه ی بعضی از جراحی های مرتبط به دهان و دندان بیهوش کردن بیمار می باشد.
بی هوشی بیمار معمولا به سه روش انجام می شود که عبارت اند از :
-بی حسی موضعی
-بیهوشی عمومی
-آرام بخش داخل وریدی
برای آشنایی و داشتن اطلاعات راجع به هر یک از بی حسی های ذکر شده با ادامه ی مقاله ی
” دندان پزشکی با بیهوشی “ همراه باشید.
بی حسی موضعی
بی حسی موضعی یک روش درمانی است که معمولا به طور مستقیم به ناحیه ای که نیاز به درمان دارد تزریق می شود.
( این ناحیه معمولا لثه های اطراف دندان بیمار می باشد )
از بی حسی موضعی برای جراحی های کوچک که به سرعت انجام می شود انجام می شود مثل پر کردن حفره ی دندان.
در طی پروسه جراحی شما کاملا به هوش و آگاه هستید و هیچ دردی احساس نخواهید کرد.
شما تنها فشار ابزار دندانپزشکی بر روی دندانتان را احساس می کنید.
معمولا دندان پزشک همراه با بی حسی موضعی از اکسید نیتروژن استفاده می کنند.
استفاده از این روش را معمولا تحت عنوان گاز خنده می شناسند، مخلوطی از اکسید نیتروژن و اکسیژن که از طریق ماسک
قرار داده شده بر روی بینی بیمار استشمام می شود.
با اکسید نیتروژن، هوشیار باقی می مانید و در طی انجام پروسه جراحی آرام خواهید بود و دردی احساس نمی کنید.
هنگامی که دندان پزشک ماسک از روی بینی تان برمیدارد اثر اکسید نیتروژن هم سریعا از بین می رود.
در انتها لازم به ذکر است که استفاده از بی حسی موضعی عوارض بسیار کمی برای بیمار دارد.
آرام بخش داخل وریدی
آرام بخش داخل وریدی یکی از دیگر از آرام بخش ها می باشد که فرم شدید تری نسبت به بی حسی دارد.
استفاده از این روش موجب می شود که بیماران معمولا مکالمات و لحظاتی از ابتدا و انتهای پروسه جراحی را به خاطر می آورند اما از خود پروسه چیز زیادی را به یاد نیاورند.
بیهوشی عمومی
در این نوع بیهوشی، همانند آرام بخش داخل وریدی از آرام کننده های وریدی استفاده می شود
اما در این روش بیهوشی بیمار بی حسی عمیق تری را تجربه می کند و از پروسه جراحی چیزی را به خاطر نمی آورد.
از این روش معمولا برای پروسه های شدید تر مانند : کشیدن دندان عقل، کاشت ایمپلنت دندان و … استفاده می شود.
