تجهیزات محافظت شخصی

تجهیزات محافظت شخصی

تجهیزات محافظت شخصی

در این مقاله قصد داریم راجع به تجهیزات محافظت شخصی  که اصطلاحا با آن PPE نیز گفته می شود که مخفف عبارت Personal protective equipments می باشد.

پس با ادامه ی مقاله ی ” تجهیزات محافظت شخصی “ همراه باشید.

همچنین میتوانید مقاله ی تجهیزات دندان پزشکی چیست؟ را نیز مطالعه نمایید.

تجهیزات محافظت شخصی

بر اساس استاندارد های OSHA BBP ، کارفرما موظف است که وسایل حفاظت شخصی را برای پرسنل تهیه کند و هیچ هزینه ای از آنها دریافت نکند.

مثال هایی  از این تجهیزات عبارت اند از : لباس محافظ ( روپوش ) ، ماسک جراحی ، شیلد صورت ، عینک محافظ ، دستکش یکبار مصرف ، دستکش های ضخیم برای شست و شوی وسایل.

برای اینکه دستیاران در معرض تماس با خون و بزاق هستند باید در انجام اعمالی که احتمال مواجه با مایعات بدن بیماران در آن وجود دارد از وسایل محافظتی (PPE) استفاده کنند.

همچنین در هنگام انتقال مواد و وسایل آلوده به مایعات بدن بیماران نیز باید از PPE استفاده کنید.

مثال هایی از اعمال گفته شده : ظهور و ثبوت فیلم های رادیوگرافی ، حمل تجهیزات لابراتور و دست دندان های مصنوعی و سایر وسایل پروتزی و همچنین تماس با سطوح و تجهیزات آلوده.

لباس محافظ (protective clothing)

هدف لباس محافظ ، حفاظت از پوست و لباس های زیرین از آلودگی با خون ، بزاق و ذرات معلق در هوا و سایر مواد آلوده می باشد.

انواع لباس های محافظ : روپوش ، شلوار ، دامن ، کت لابراتور ، گان جراحی ، کلاه جراحی  و روپوش کفش.

همچنین کفش و جوراب مخصوص کلینیک نیز جزء PPE می باشد.

انتخاب نوع لباس محافظ بستگی به میزان احتمال مواجه با مواد آلوده در عمل مورد انجام دارد.

بطور مثال دندان پزشک در هنگام استفاده از توربین در حین تهیه حفره ، فرد را در معرض ذرات آلوده معلق در هوا قرار می دهد و یا از طرف دیگر عملی مثل پر کردن پرونده ی بیمار خطر بسیار کمی از نظر مواجهه با مواد الوده دارد.

شاخصه های لباس محافظ

این لباس ها باید از جنس مقاوم در مقابل مایعات باشند.

کتان ، کتان – پلی استر و گانها روپوش های یک بار مصرف اغلب بصورت روتین جهت اعمال دندان پزشکی استفاده می شوند.

به منظور کاهش منظقه ی پوستی بدون پوشش لباس باید دارای آستین بلند و یقه ی بلند باشد.

آستین لباس باید به گونه ای باشد که کش انتهای دستکش بتواند روی قسمتی از آستین لباس را بپوشاند.

در هنگام اعمال پر خطر ، لباس محافظ باید در هنگام نشستن حداقل تا ناحیه ی زانو را بپوشاند.

تعداد دگمه ها ، زیپ و سایر موارد زینتی به دلیل احتمال جاگیری پاتوژنها باید در حداقل لزوم باشد.

چارچوب استفاده از لباس محافظ

به دلیل انتقال عفونت ، لباس محافظ نباید در خارج از محل کار پوشیده شود.

لباس محافظ باید حداقل بصورت روزانه و در صورت آلوده شدن زودتر تعویض گردد.

هرگز نباید در اتاق استراحت و هنگام خوردن یا نوشیدن ، لباس محافظ به تن داشت.

انتقال لباس های آلوده جهت شست و شو

بر اساس استاندار های BBP فرد نباید لباس محافظ را جهت شست و شو به خانه ببرد.

شست و شوی لباس های محافظ آلوده بر عهده ی کارفرما می باشد و در بسیاری از کلینیک ها محلی به این منظور وجود دارد و یا با مراکزی جهت این عمل قرار داد دارند.

لباس های آلوده باید در ظروف بدون نشتی و دارای علامت Biohazard منتقل شوند.

لباس های یک بار مصرف باید روزانه و در صورت آلوده شدن ، زودتر دور انداخته شوند.

ماسک محافظ ( Protective masks )

یک ماسک جراحی باید بینی و دهان را بپوشاند تا فرد از استنشاق ذرات عفونی ایجاد شده در حین استفاده از توربین یا پوار و یا پاشیدن اتفاقی ذرات محافظت کند.

استفاده از یک ماسک با قدرت فیلتر کردن 95 % در مورد ذرات 3 – 5 میکرومتر در هنگام اعمالی که احتمال پاشیده شدن ذرات وجود دارد ، الزامی است.

اطراف و لبه های ماسک جراحی ، محافظت و فیلترینگ کافی را ایجاد نمی کند و بنابراین هوای آلوده میتواند از کناره ها نفوذ کند.

به منظور حفاظت بهتر باید ماسکی انتخاب گردد که بهتر با صورت تطابق یابد.

ماسک باید بین 2 بیمار عوض شود و در صورت مرطوب شدن باید زودتر تعویض گردد.

محافظ چشم (protective eyewear)

محافظ چشم به منظور حفاظت از چشم ها از صدمه در اثر پاتوژن های آلوده ( مثل ویروس HSV و   استافیلوکوک ) و یا ذرات پرتاب شده ( مثل خورده های آمالگام یا خورده های دندان )

استفاده می شود.

همچنین در مقابل مایعات پرتاب شده و مواد شیمیایی سوزاننده محافظت ایجاد میکند.

این آسیب ها ممکن است منجر به آسیب های دائمی چشم و یا حتی کوری شوند.

بر اساس استاندارد های BBP  ، محافظ چشم باید هم از سمت رو به رو و هم از طرفین ایجاد محافظت کند.

در صورت استفاده از عینک طبی ، باز هم باید از شیلد های صورت و محافظ های طرفی استفاده کرد.

همچنین عینک های محافظی وجود دارد که میتوان برروی عینک طبی استفاده کرد.

در صورت استفاده از لنز باز هم باید از عینک محافظ با شیلد استفاده نمود.

بر اساس چارچوب CDC ، باید بین بیماران عینک یا شیلد را با آب و صابون تمیز کرد و در صورت آلودگی زیاد ، آن را تمیز و ضدعفونی کرد.

دو نوع محافظ چشم وجود دارند : 1-عینک های محافظ دارای سطوح طرفی ، 2- شیلد شفاف صورت

شیلد صورت  (face shields)

شیلد صورتی پلاستیکی که تا چانه را بپوشاند میتواند بعنوان محافظ چشم بکار رود.

شیلد نمیتواند جایگزین ماسک گردد زیرا از استنشاق ذرات آلوده جلوگیری نمیکند.

در هنگام انجام اعمالی که احتمال پاشیده شودن خون یا سایر مایعات بدن در طی آنها زیاد است ( مثل جراحی ) ، استفاده از شیلد صورت به هنگام ماسک توصیه می شود.

عینک محافظ بیمار (patient eyewear)

چشم بیماران نیز بای محافظت شود زیرا ممکن است در اثر موارد زیر آسیب ببند:

1-ذرات  آلوده ی ایجاد شده حین استفاده از هندپیس ( توربین یا آنگل)

2-ذرات پرتاب شده ی مواد دندانی و دندان یا مواد شیمیایی

3-تکه های کوچک آکریل

کلروفرم برای چشم بسیار خطرناک می باشد و هنگام استفاده از آن ، پزشک و بیمار و پرستار باید عینک محافظ داشته باشند.

در هنگام استفاده از لیزر بیمار باید از عینک های مخصوص استفاده کند.

دستکش (gloves)

با توجه به انواع اعمالی که در مطب انجام می گیرد انواع مختلفی از دستکش ها وجود دارد.

دستکش معاینه یا Examination gloves

دستکش های معاینه معمولا از جنس لاتکس یا وینیل و به نام (exam gloves)

و یا (procedure gloves ) نیز نامیده می شود.

این دستکش ها رایج ترین نوع مورد استفاده ی پرسنل دندان پزشکی حین اعمال درمانی می باشد.

این دستکش ها ارزان بوده و در اندازه های متنوع از (extra , extra large, small ) وجود داشته تا با هر نوع دستی تطابق یابد.

این دستکش ها غیراستریل هستند و به عنوان یک محافظ مستحکم جهت فرد استفاده کننده عمل می کنند.

آسیب دیدن دستکش حین درمان

دستکش ها تنها در صورت سالم بودن ، موثر هستند ( نباید سوراخ یا پاره باشد )

در صورت پاره شدن دستکش در حین درمان باید به سرعت آن را تعویض کرد و قبل از پوشیدن دستکش جدید ، دست ها را شست.

مراحل شامل موارد زیر است :

1-عذرخواهی کرده و کار را رها کنید.

2-دستکش آسیب دیده را در آورده و دور بیاندازید.

3-دست ها را با دقت شست و شو دهید.

4-دستکش جدید پوشیده و کار را ادامه دهید.

در صورت ترک کردن یونیت دندان پزشکی به هر دلیلی دستکش ها باید در آورده شده و دست ها شسته شوند.

در هنگام بازگشت باید مجدد دست ها را شست و خشک کرد و دستکش جدید پوشید.

Over gloves

Over gloves به نام دستکش های آشپزی نیز شناخته می شوند و از جنس پلاستیک شفاف و بسیار سبک و ارزان هستند.

این دستکش ها ممکن است در حین درمان ، هنگام انتقال وسایل غیر آلوده و به منظور از جلوگیری از آلوده شدن آنها برروی دستکش آلوده پوشیده شوند (over gloving)

دستکش های استریل جراحی (starile surgical gloves)

دستکش های استریل باید در هنگام اعمال وسیع که شاما برداشتن استخوان یا تماس با مقدار زیادی خون یا بزاق می باشند ، استفاده گردند. ( مثلا حین جراحی های حفره ی دهان یا درمان ها پریودنتال )

این دستکش ها دارای بسته بندی مخصوص می باشند (هر جفت دستکش بصورت جداگانه بسته بندی شده است )

که تا هنگام استفاده استریل باشند.

این دستکش ها دارای سایز های مخصوص بوده و دو لنگه ی چپ و راست دارند تا با دست ها بهتر تطابق یابند.

Utility gloves

این دستکش ها به منظور اعمال درمانی روی بیمار استفاده نمی شوند استفاده از آنها شامل موارد زیر می باشند :

1-هنگام ضدعفونی کردن و تمیز کردن اتاق در بین بیماران

2-هنگام حمل و تمیز کردن وسایل آلوده

3-جهت تمیز کردن و ضدعفونی کردن سطوح

دستکش های Utility را میتوان شست ، ضدعفونی و استریل کرده و مجدد استفاده کرد.

این دستکش ها در صورت ساییده و پاره شدن دیگر خاصیت حفاظتی نداشته و باید دور انداخته شوند.

پس از استفاده ، این دستکش ها آلوده بوده و قبل از ضدعفونی و استریل شدن باید به دقت و صحیح حمل شوند.

هر فرد باید دستکش مخصوص خود داشته باشد.

دستکش های غیرلاتکس (Non-Latex-Containing-gloves)

بعضی از کارکنان یا بیماران ممکن است حساسیت جدی در مقابل لاتکس نشان دهند.

در این موارد باید از دستکش های از جنس وینیل ، نیتریل  و یا سایر مواد بدون لاتکس استفاده کرد.

در صورتی که احتمال می دهید که به لاتکس آلرژی دارید ، باید تست خونی بدهید تا موضوع مشخص شود.